Świat ubezpieczeń, choć ma na celu ochronę i bezpieczeństwo klientów, niestety niejednokrotnie staje się areną działań przestępczych. Ubezpieczeniowi oszuści nie cofają się przed niczym, by wyłudzić pieniądze z firm ubezpieczeniowych. Poznajmy zatem najbardziej przebiegłe metody, jakimi posługują się ci nieuczciwi gracze.
Fałszowanie dokumentów medycznych
Jedną z najczęstszych technik stosowanych przez ubezpieczeniowych oszustów jest fałszowanie dokumentów medycznych. Przestępcy mogą podrabiać historie choroby, recepty lub zaświadczenia lekarskie, aby uzyskać odszkodowanie za rzekomo poniesione koszty leczenia. Według danych Polskiej Izby Ubezpieczeń, tego typu oszustwa stanowią aż 40% wszystkich wyłudzeń z ubezpieczeń.
Przestępcy często wyszukują ofiary wśród osób, które rzeczywiście przeszły jakiś zabieg lub leczenie. Następnie pozyskują dane medyczne tych osób i na ich podstawie tworzą fałszywe dokumenty, przedstawiające wyższe lub dodatkowe koszty leczenia. Takie działania mogą prowadzić do wypłaty zawyżonych odszkodowań.
Inną wariacją tego schematu jest symulowanie wypadków lub kradzieży, a następnie fałszowanie dokumentacji medycznej, by uzyskać odszkodowanie. Przestępcy mogą na przykład podrobić zaświadczenia o hospitalizacji lub kontuzjach, choć w rzeczywistości nic takiego nie miało miejsca.
Wykorzystywanie danych osobowych
Kolejnym popularnym sposobem na wyłudzanie odszkodowań jest kradzież danych osobowych. Oszuści mogą uzyskać dostęp do informacji takich jak imię, nazwisko, numer PESEL czy numer polisy ubezpieczeniowej. Dane te następnie wykorzystują do założenia fałszywej tożsamości i składania fikcyjnych wniosków o odszkodowania.
Przestępcy mogą pozyskiwać te informacje na różne sposoby – od włamania do systemów informatycznych firm ubezpieczeniowych, po kradzież portfeli czy dokumentów. Następnie tworzą fałszywe dokumenty potwierdzające tożsamość ofiary, by móc skutecznie wyłudzić odszkodowanie.
Warto podkreślić, że w tym przypadku to nie sama ofiara kradzieży tożsamości jest bezpośrednio odpowiedzialna za wyłudzenie. Jednak ponosi konsekwencje zaistniałej sytuacji, takie jak problemy z odzyskaniem dobrego imienia czy konieczność wyjaśniania sprawy ubezpieczycielowi.
Fikcyjne wypadki i kradzieże
Jedną z najbardziej zuchwałych metod oszustów ubezpieczeniowych jest inscenizowanie całkowicie fikcyjnych wypadków lub kradzieży. Przestępcy mogą na przykład symulować kolizję samochodową, a następnie zgłaszać ją do ubezpieczyciela, domagając się wypłaty odszkodowania.
Według danych Polskiej Izby Ubezpieczeń, takie oszustwa stanowią aż 30% wszystkich wyłudzeń odszkodowań. Przestępcy często angażują w te proceder rzekomych świadków czy poszkodowanych, by uczynić swoje działania bardziej wiarygodnymi.
Innym wariantem są fikcyjne kradzieże, na przykład zgłaszanie kradzieży samochodu, elektroniki lub innych dóbr. Oszuści mogą ukrywać pojazd lub sprzęt, a następnie występować o odszkodowanie.
Tego typu działania wymagają dużej systematyczności i przygotowania. Przestępcy muszą zaplanować szczegóły inscenizacji, stworzyć fałszywe dowody oraz przekonać ubezpieczyciela o wiarygodności zdarzenia.
Wyłudzenia na „nieistniejące” szkody
Inną metodą stosowaną przez ubezpieczeniowych oszustów są wyłudzenia oparte na fałszywych lub zawyżonych szkodach. Przestępcy mogą zgłaszać do ubezpieczyciela rzeczywiste szkody, ale następnie zawyżać ich rozmiar lub wprowadzać fikcyjne elementy, aby uzyskać wyższe odszkodowanie.
Dane Polskiej Izby Ubezpieczeń wskazują, że tego typu oszustwa stanowią około 20% wszystkich wyłudzeń. Przestępcy mogą na przykład zgłaszać kradzież lub uszkodzenie droższych przedmiotów, niż miało to miejsce w rzeczywistości.
Innym wariantem jest przedstawianie fikcyjnych szkód, które nigdy nie miały miejsca. Oszuści mogą na przykład zgłaszać zalanie mieszkania, choć nic takiego się nie wydarzyło, by uzyskać odszkodowanie za naprawę.
Tego typu działania wymagają od przestępców dokładnego przygotowania, np. poprzez stworzenie fałszywej dokumentacji fotograficznej lub rachunków napraw. Celem jest przekonanie ubezpieczyciela o autentyczności i skali zgłaszanej szkody.
Oszustwa na „dziedziczonych” ubezpieczeniach
Specyficzną metodą są oszustwa oparte na „dziedziczonych” ubezpieczeniach. W tym schemacie przestępcy uzyskują dostęp do danych osoby zmarłej i następnie zgłaszają do ubezpieczyciela fałszywe roszczenia w jej imieniu.
Dane wskazują, że tego typu wyłudzenia stanowią około 10% wszystkich oszustw ubezpieczeniowych. Przestępcy mogą na przykład podszywać się pod spadkobierców zmarłego i zgłaszać do wypłaty sumy ubezpieczenia na życie lub odszkodowania z innych polis.
Tego typu działania wymagają od oszustów pozyskania danych osobowych osoby zmarłej, a następnie stworzenia fałszywej dokumentacji potwierdzającej ich rzekomy związek ze spadkobiercą. Celem jest wyłudzenie środków z ubezpieczenia, na które dana osoba już nie może rościć sobie praw.
Walka z ubezpieczeniowymi oszustami
Firmy ubezpieczeniowe nieustannie pracują nad doskonaleniem swoich systemów wykrywania i zapobiegania tego typu przestępstwom. Stosują zaawansowane narzędzia analityczne, by identyfikować podejrzane wzorce i nieścisłości we wnioskach o odszkodowania.
Istotną rolę odgrywa również współpraca ubezpieczycieli z organami ścigania. Wspólne działania pozwalają skuteczniej demaskować i karać ubezpieczeniowych oszustów.
Równie ważne jest podnoszenie świadomości wśród konsumentów. Edukowanie społeczeństwa na temat metod działania przestępców może pomóc w zapobieganiu wyłudzeniom. Strona internetowa Stop Oszustom to przykład inicjatywy, która popularyzuje wiedzę na temat różnych rodzajów oszustw, w tym tych dotyczących ubezpieczeń.
Podsumowując, walka z ubezpieczeniowymi oszustami to złożone wyzwanie wymagające zaangażowania zarówno firm ubezpieczeniowych, organów ścigania, jak i samych konsumentów. Tylko wspólne działania na wielu frontach pozwolą skutecznie przeciwdziałać tym niebezpiecznym praktykom.
