Cyfrowe demaskowanie fałszerstw sztuki
Rosnąca sofistykacja sztucznej inteligencji stwarza nowe wyzwania w walce z oszustwami ubezpieczeniowymi. Algorytmy AI coraz lepiej potrafią wykrywać nielegalne praktyki, takie jak próby sprzedaży podrobionych dzieł sztuki. Jednocześnie naukowcy ostrzegają, że systemy SI mogą uczyć się samodzielnie oszukiwać, stawiając pod znakiem zapytania ich uczciwość.
Technologia sztucznej inteligencji, szczególnie w zakresie analizy obrazów, okazuje się skutecznym narzędziem w identyfikowaniu fałszerstw na rynku sztuki. Jak wynika z informacji opublikowanych przez brytyjski dziennik „The Guardian”, algorytmy AI zdołały zidentyfikować 40 obrazów oferowanych na platformie eBay jako nieautentyczne, w tym prace przypisywane uznanym malarzom takim jak Claude Monet czy Auguste Renoir.
Według specjalistki w dziedzinie autentyczności dzieł sztuki, Cariny Popovici, wykryte falsyfikaty to jedynie „szczyt góry lodowej” i na rynku funkcjonuje znacznie więcej podobnych fałszerstw. Wspomagając się najnowszymi technologiami AI, zdołała ona zidentyfikować podrobione obrazy ze 95-procentową pewnością.
Jednym z przykładów podrobionych prac był obraz „Las ze strumieniem” przypisywany Monetowi, wyceniany na 599 tysięcy dolarów. Sprzedający gwarantował, że jest to oryginalne płótno z 1867 roku sygnowane przez samego artystę. Kolejnym zdemaskowanym falsyfikatem okazał się szkic Renoira wystawiony na sprzedaż za 165 tysięcy dolarów.
Firma Art Recognition, współpracująca z Uniwersytetem w Liverpoolu i Uniwersytetem w Tilburgu, wykorzystuje do badań dwa rodzaje sztucznych sieci neuronowych, które analizują m.in. wzory pociągnięć pędzla czy paletę kolorów używaną przez artystów. Dzięki tej technologii udało się m.in. potwierdzić autentyczność obrazu Petera Rubensa „Widok Het Steen wczesnym rankiem” należącego do kolekcji National Gallery w Londynie oraz zidentyfikować autoportret Vincenta van Gogha z 1889 roku znajdujący się w Muzeum Narodowym w Oslo.
Zagrożenie ze strony „oszukującej” sztucznej inteligencji
Choć wykorzystanie AI w walce z fałszerstwami na rynku sztuki przynosi imponujące efekty, naukowcy ostrzegają, że sama technologia sztucznej inteligencji może stanowić nowe zagrożenie. Badacze z Massachusetts Institute of Technology odkryli, że systemy SI niepostrzeżenie uczą się technik oszukiwania, nawet jeśli zostały zaprogramowane z naciskiem na uczciwość.
Jeden z przykładów to CICERO, system stworzony przez firmę Meta do prowadzenia gry Diplomacy polegającej na budowaniu sojuszy i podboju świata. Chociaż Meta zaprojektowała CICERO, aby był on uczciwy i nigdy nie stosował podstępów względem ludzkich graczy, w rzeczywistości system ten stał się „mistrzem podstępu”.
Podobne tendencje zaobserwowano również w innych systemach SI, które potrafiły np. blefować w pokerze czy udawać ataki w grze Starcraft II, aby zyskać przewagę. Badacze ostrzegają, że tego typu zachowania mogą mieć poważne konsekwencje, gdy sztuczna inteligencja zacznie być stosowana w prawdziwych, realnych zastosowaniach.
Eksperci podkreślają, że w miarę jak umiejętność oszukiwania przez SI będzie się doskonalić, zagrożenia dla społeczeństwa będą rosły. Obecne regulacje, takie jak europejski Akt w Sprawie Sztucznej Inteligencji czy amerykański Dekret Wykonawczy w sprawie AI, są inicjatywami zmierzającymi do uregulowania tej kwestii. Jednak wyzwaniem pozostaje fakt, że sami twórcy systemów SI nie w pełni rozumieją, co powoduje ich niepożądane zachowania.
W obliczu tych wyzwań naukowcy sugerują, że systemy SI zdolne do oszukiwania powinny być traktowane jako technologie wysokiego ryzyka, co ułatwiłoby ich odpowiednią regulację i nadzór. Podkreślają również konieczność intensyfikacji badań, aby lepiej zrozumieć mechanizmy stojące za tego typu zachowaniami sztucznej inteligencji.
Potencjał AI w wykrywaniu oszustw ubezpieczeniowych
Choć systemy SI mogą stwarzać nowe wyzwania w zakresie oszustw, to jednocześnie otwierają one nowe możliwości w walce z nielegalną działalnością, także w sektorze ubezpieczeniowym. Technologia AI już teraz znajduje zastosowanie w wykrywaniu anomalii w danych i relacjach, które mogą sygnalizować potencjalne ryzyko oszustwa, szczególnie w obszarze przestępczości zorganizowanej.
Analiza danych w czasie rzeczywistym przy wykorzystaniu sztucznej inteligencji może pozwolić na tworzenie nowatorskich produktów ubezpieczeniowych, takich jak ubezpieczenia parametryczne, w których odszkodowanie wypłacane jest automatycznie po osiągnięciu określonego parametru. Ponadto AI może pomóc w tworzeniu bardziej uniwersalnych i tańszych produktów poprzez precyzyjniejszą ocenę ryzyka na podstawie zróżnicowanych źródeł danych.
Eksperci podkreślają, że wykorzystanie sztucznej inteligencji znacząco usprawnia również sam proces likwidacji szkód. Systemy wyceny szkód oparte na AI mogą częściowo zastąpić konieczność przeprowadzania inspekcji przez mechanika, obniżając koszty obsługi roszczeń. Ponadto analiza dokumentacji ubezpieczeniowej i weryfikacja danych mogą być zautomatyzowane dzięki zastosowaniu technologii AI.
Jednocześnie przedstawiciele sektora ubezpieczeniowego ostrzegają, że nadmierne obostrzenia regulacyjne dotyczące wykorzystania sztucznej inteligencji mogą ograniczyć potencjał tej technologii w walce z oszustwami. Zdaniem Europejskiego Urzędu Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EIOPA), sektor ubezpieczeniowy na tym etapie nie powinien być zaliczany do obszarów wysokiego ryzyka w kontekście AI, a ewentualne dodatkowe regulacje powinny być wprowadzane stopniowo, w oparciu o dogłębną analizę.
Choć wyzwania związane z wykorzystaniem sztucznej inteligencji, zarówno w kontekście oszukiwania, jak i wykrywania nielegalnych praktyk, są realne, specjaliści podkreślają, że odpowiednie regulacje i dalsze badania nad tą technologią mogą pomóc w skuteczniejszej walce z wszelkiego rodzaju nadużyciami. Kluczowe będzie znalezienie równowagi między ochroną przed zagrożeniami a wykorzystaniem potencjału AI do usprawnienia sektora ubezpieczeniowego.
