Problemy cyberbezpieczeństwa wśród młodych ludzi
W dzisiejszym świecie, gdzie technologia odgrywa kluczową rolę w życiu codziennym, młodzi ludzie są szczególnie narażeni na różne formy cyberzagrożeń. Jednym z najbardziej niepokojących zjawisk jest cyberprzemoc, która polega na wykorzystywaniu elektronicznych środków komunikacji do wyrządzenia krzywdy innej osobie. Ten rodzaj przemocy może przybierać różne formy, takie jak agresja słowna, upublicznianie upokarzających zdjęć i filmów, włamanie na konto i podszywanie się pod kogoś, a nawet szantażowanie i wykluczanie z grona znajomych w internecie.
Według ekspertów, cyberprzemoc jest podobna do tradycyjnej przemocy, ponieważ polega na regularnym, umyślnym działaniu wobec słabszej osoby, która nie może się bronić. Niestety, wraz z rozwojem internetu i powszechnym dostępem do urządzeń elektronicznych, ten problem przeniósł się z mniejszych środowisk, takich jak klasa czy grupa znajomych, do przestrzeni publicznej, gdzie każdy może być świadkiem lub nawet dołączyć do oprawców.
Badania pokazują, że prawie 75% rodziców twierdzi, że ich dzieci nie doświadczyły przemocy internetowej, podczas gdy 23% nastolatków deklaruje, że zna to zjawisko z autopsji. Eksperci zauważają, że te optymistyczne wskazania rodziców i opiekunów nie pokrywają się z opiniami samych dzieci. Wyraźne różnice można zaobserwować w odpowiedziach na pytania dotyczące bezpośredniego doświadczenia różnych form cyberprzemocy.
Prawdziwe historie ofiar cyberprzemocy
Niestety, problemy związane z cyberprzemocą są bardzo realne i dotykają coraz więcej młodych ludzi. Przyjrzyjmy się kilku przykładom prawdziwych historii, które mogą posłużyć jako lekcja bezpieczeństwa dla najmłodszych.
Przypadek 1: Memy jako zemsta
Historia Marcela i Kuby to przykład tego, jak próba zemsty może wymknąć się spod kontroli i przerodzić się w cyberprzemoc. Kiedy 15-letni Marcel pokłócił się ze swoim kolegą Kubą, postanowił zemścić się na nim, tworząc i rozsyłając obraźliwe memy z wykorzystaniem zdjęć kolegi. W rezultacie Kuba stał się pośmiewiskiem wśród rówieśników i zaczął unikać chodzenia do szkoły, mimo zbliżających się egzaminów. Na szczęście rodzice chłopców zorganizowali spotkanie i udało się rozwiązać ten konflikt, a Marcel i Kuba od września rozpoczęli naukę w innych liceach.
Przypadek 2: Grupa na Messengerze z zamiarem „pozbycia się” koleżanki
Innym przykładem cyberprzemocy jest sytuacja, do której doszło w jednej z warszawskich szkół podstawowych. Grupa kilku dziewczynek z 5 klasy założyła na Messengerze grupę o nazwie „Jak pozbyć się Leny”. Początkowo miały to być niewinne żarty, ale z czasem przerodziły się one w snucie bardzo realistycznych opisów prób uśmiercenia nielubianej koleżanki. Na szczęście jedna z dziewczynek będących w tej grupie opowiedziała o wszystkim swojej mamie, co doprowadziło do interwencji szkoły i zaangażowania szkolnego pedagoga w rozwiązanie problemu cyberprzemocy.
Przypadek 3: Zmanipulowane zdjęcie jako narzędzie upokorzenia
Kolejna historia dotyczy Oktawiana, ucznia 3 klasy szkoły ponadpodstawowej, który zainteresował się młodszą koleżanką z niższej klasy, Julią. Gdy dziewczyna nie odwzajemniła jego uczuć, Oktawian, zdenerwowany odrzuceniem, postanowił ją upokorzyć. Wykorzystując program graficzny, wkleił zdjęcie twarzy Julii na ciało modelki pozującej topless i przesłał je do swoich kolegów. Przerobiona fotografia zaczęła krążyć po szkole, a nastolatka była szykanowana i wyśmiewana przez swoich rówieśników. Dziewczynie było niezwykle trudno się bronić, ponieważ nie mogła udowodnić, że to nie ona jest na zdjęciu. Po około trzech tygodniach rodzice Julii zaczęli zauważać, że ich pogodna i uśmiechnięta córka stała się markotna, zaczęła narzekać na bóle brzucha i głowy oraz spędzać czas w swoim pokoju. Dopiero gdy Julia opowiedziała całą historię, rodzice podjęli działania, aby rozwiązać problem nękania ich córki. W efekcie Julia zmieniła liceum, a Oktawian nie poniósł większych konsekwencji.
Niepokojące statystyki i brak świadomości
Niestety, przytoczone historie nie są odosobnione. W mass mediach co kilka miesięcy pojawiają się wiadomości o ofiarach cyberprzemocy, które albo podjęły próbę samobójczą, albo targnęły się na swoje życie. Dane z raportu „Nastolatki 30” z 2020 roku pokazują, że prawie 75% rodziców twierdzi, że ich dzieci nie doświadczyły przemocy internetowej, podczas gdy tylko 10% z nich zdaje sobie sprawę, że ich pociechy znają to zjawisko z autopsji.
Badacze wskazują, że brak wiedzy dorosłych o negatywnych doświadczeniach online ich pociech może być wynikiem niskiej świadomości na temat cyberzagrożeń lub braku własnych doświadczeń dotyczących agresji elektronicznej. Tylko około 7% dorosłych rodziców lub opiekunów prawnych deklaruje takie doświadczenie. Ponadto, niepokojące jest, że nastolatki często nie zgłaszają osobom dorosłym swoich cyfrowych problemów.
Podsumowanie i wnioski
Problemy związane z cyberprzemocą wśród młodych ludzi są poważne i wymagają pilnej reakcji. Rodzice i opiekunowie muszą zwiększyć swoją świadomość na temat cyberzagrożeń i aktywnie rozmawiać z dziećmi o bezpieczeństwie w sieci. Szkoły także odgrywają kluczową rolę w edukacji i reagowaniu na przypadki cyberprzemocy.
Ważne jest, aby dotrzeć do młodych ludzi z informacjami na temat cyberzagrożeń, a także zachęcać ich do zgłaszania wszelkich niepokojących sytuacji osobom dorosłym. Tylko wspólne działania rodziców, szkół i społeczności mogą skutecznie przeciwdziałać problemowi cyberprzemocy i zapewnić bezpieczeństwo najmłodszym.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat bezpieczeństwa dzieci online, zapraszamy do odwiedzenia strony https://stop-oszustom.pl/, gdzie znajdziesz przydatne informacje i porady.
