Zielona Karta DiLO – Panaceum czy Pułapka?
W dobie rosnących oczekiwań wobec systemu ochrony zdrowia, pacjenci coraz częściej doszukują się rozwiązań, które pozwolą im na szybkie uzyskanie niezbędnej opieki medycznej. Jedną z takich inicjatyw jest Karta Diagnostyki i Leczenia Onkologicznego (DiLO), wprowadzona w Polsce w 2015 roku wraz z Pakietem Onkologicznym. Karta ta, potocznie zwana „zieloną kartą”, miała na celu usprawnienie procesu diagnostyki i leczenia nowotworów, oferując pacjentom priorytetowy dostęp do świadczeń.
Jednakże, w praktyce, wykorzystanie Karty DiLO nie zawsze okazuje się tak proste i efektywne, jak zakładano. Analiza informacji z portalu Zwrotnik Raka wskazuje, że mimo rozszerzenia możliwości korzystania ze świadczeń w ramach Pakietu Onkologicznego, niektóre ośrodki nadal wolą leczyć pacjentów bez karty DiLO, chcąc uniknąć czasochłonnych procedur.
Nierówny Dostęp do Świadczeń
Doświadczenia pacjentów pokazują, że uzyskanie Karty DiLO nie zawsze przekłada się na szybszy dostęp do diagnozowania i leczenia. Według statystyk, czas oczekiwania na leczenie bez karty może być nawet o dwa tygodnie dłuższy. Jednak w praktyce, wiele ośrodków nie honoruje karty lub wręcz unika jej wystawiania, preferując tradycyjne ścieżki.
Jednym z powodów tej sytuacji może być fakt, że w przypadku niektórych schorzeń, takich jak nowotwory krwi czy nowotwory u dzieci, leczenie musi być wdrożone niezwłocznie, bez zbędnej zwłoki. W tych sytuacjach, karty DiLO mogą nawet utrudniać szybkie działanie, prowadząc do opóźnień.
Bariery Administracyjne
Kolejnym problemem sygnalizowanym przez pacjentów jest skomplikowana procedura związana z Kartą DiLO. Aby móc skorzystać z jej zalet, pacjent musi najpierw przejść przez wiele etapów administracyjnych, takich jak uzyskanie skierowania od lekarza rodzinnego, rejestracja w odpowiedniej poradni oraz oczekiwanie na wystawienie karty.
Nierzadko zdarza się, że lekarze rodzinni niechętnie wystawiają takie skierowania, odsyłając pacjentów do wykonania wstępnych badań we własnym zakresie. Dopiero po uzyskaniu wstępnej diagnozy, pacjent może wystąpić o kartę DiLO, co znacznie wydłuża cały proces.
Niewystarczająca Koordynacja Opieki
Poważnym problemem sygnalizowanym przez pacjentów jest także niska skuteczność koordynacji opieki w ramach Karty DiLO. Zdarza się, że pomimo posiadania karty, pacjenci muszą sami dopilnowywać terminów wizyt, badań i kolejnych etapów leczenia.
Brak sprawnego systemu powiadamiania i organizacji procesu diagnostyczno-terapeutycznego przez wyznaczonych koordynatorów skutkuje frustracją pacjentów i opóźnieniami w otrzymaniu niezbędnej pomocy medycznej.
Ośrodki Przyjazne Pacjentom
Pomimo tych wyzwań, istnieją ośrodki medyczne, które podchodzą do Karty DiLO w sposób bardziej kompleksowy i efektywny. Pacjenci relacjonują, że w Uniwersyteckim Centrum Klinicznym w Gdańsku cały proces diagnostyki i leczenia onkologicznego przebiega sprawnie – od wystawienia karty DiLO po szybką realizację niezbędnych badań i konsultacji.
W takich placówkach, koordynatorzy aktywnie współpracują z pacjentami, zapewniając im kompleksową opiekę i sprawne przemieszczanie się przez kolejne etapy leczenia. To pokazuje, że przy odpowiednim zaangażowaniu personelu medycznego, Karta DiLO może faktycznie przyczynić się do poprawy dostępności i jakości opieki onkologicznej.
Wnioski i Rekomendacje
Analiza funkcjonowania Karty DiLO wskazuje, że jej potencjał nie jest w pełni wykorzystywany. Choć założenia programu były słuszne, w praktyce wciąż występują bariery administracyjne, nierówny dostęp do świadczeń oraz niedostateczna koordynacja opieki.
Aby Karta DiLO stała się rzeczywistym panaceum na problemy polskiego systemu onkologicznego, niezbędne są następujące działania:
-
Zwiększenie świadomości i dostępności Karty DiLO – lekarze POZ powinni aktywnie informować pacjentów o istnieniu i korzyściach płynących z posiadania tej karty.
-
Usprawnienie procesu wydawania Karty DiLO – należy uprościć i przyspieszyć procedurę otrzymania karty, eliminując zbędne etapy administracyjne.
-
Poprawa koordynacji opieki – powołanie dedykowanych koordynatorów, którzy będą aktywnie towarzyszyć pacjentom w przejściu przez kolejne etapy leczenia.
-
Wprowadzenie obowiązku honorowania Karty DiLO – każdy ośrodek onkologiczny powinien być zobligowany do respektowania posiadanej przez pacjenta karty i zapewnienia mu priorytetowego dostępu do świadczeń.
-
Inwestycje w infrastrukturę i zasoby ludzkie – zwiększenie liczby poradni onkologicznych oraz zatrudnienie większej liczby specjalistów pozwoli na skrócenie kolejek i efektywniejsze wykorzystanie Karty DiLO.
Tylko kompleksowe podejście do wyzwań związanych z Kartą DiLO może przyczynić się do realnej poprawy dostępności i jakości opieki onkologicznej w Polsce. Pacjenci zasługują na sprawny i bezpieczny system, który będzie wspierał ich w walce z chorobą, a nie generował dodatkowe obciążenia.
Aby dowiedzieć się więcej na temat bezpiecznego i efektywnego korzystania z systemów ochrony zdrowia, odwiedź stronę Stop Oszustom – kompendium wiedzy o ochronie praw konsumenckich w sektorze medycznym.
